คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10/2485

ฟ้องว่าปลูกยางโดยไม่รับอนุญาต อ้างมาตรา 15 พระราชบัญญัติควบคุมยาง ซึ่งเป็นเรื่องการปลูกใหม่เป็นบทขอให้ลงโทษ แต่มิได้กล่าวว่าเป็นการปลูกใหม่และมิได้บรรยายฟ้องว่าปลูกลงในที่สวนยางหรือมิใช่ถือว่าฟ้องขาดองค์ความผิดไม่เป็นฟ้องอันควรรับไว้พิจารณา

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยปลูกต้นยางพาราลงในที่ดินซึ่งซื้อมาจากนางกู่ฮั้ว โดยมิได้รับอนุญาต จำเลยปฏิเสธและต่อสู้ว่า คดีโจทก์ขาดอายุความ ศาลชั้นต้นฟังว่าคดีขาดอายุความจริง พิพากษายกฟ้องโจทก์

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ปรึกษาว่าฟ้องโจทก์บรรยายว่าจำเลยสมคบกันให้ลูกจ้างปลูกต้นยางพาราโดยมิได้รับอนุญาตเท่านั้น มิได้กล่าวเป็นการปลูกใหม่ปลูกแทน หรือปลูกเสริม โจทก์อ้างมาตรา ๑๕ พระราชบัญญัติควบคุมยาง ซึ่งเป็นเรื่องการปลูกใหม่เป็นบทขอให้ลงโทษ มิได้กล่าวว่าจำเลยทำการปลูกใหม่และได้ปลูกในที่สวนยางหรือมิใช่ดังนี้ ฟ้องโจทก์ขาดในประโยคความผิดตามมาตรา ๑๕ ย่อมไม่เป็นฟ้องอันควรรับไว้พิจารณา จึงไม่ต้องวินิจฉัยข้อเท็จจริง พิพากษายกอุทธรณ์โจทก์

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องโจทก์ขาดองค์ความผิดดุจศาลอุทธรณ์กล่าวโจทก์มิได้กล่าวว่าเป็นการปลูกใหม่อันจะเป็นความผิด ตามมาตรา ๑๕ แห่งพระราชบัญญัติควบคุมยาง และโจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยปลูกในที่สวนยางหรือมิใช่สวนยางตามพระราชบัญญัติ จึงจะเป็นความผิดจึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์