คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 100/2477

เจ้าพนักงานจับคนร้ายไว้ได้จำเลยตรงเข้าต่อยเจ้าพนักงานแล้วพากันหนีไปมีผิดตามกฎหมาย 2 บทข้างต้น พ.ร.บ.ลักษณอุทธรณ์ ม.3(1) ปัญหาข้อกฎหมาย ปัญหาที่ว่ากรรมอันเดียวจะเป็นผิดต่อกฎหมายหลายบทหรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย วิธีพิจารณาอาชญา ตัดสินคดีที่ศาลอุทธรณ์ไม่เห็นว่ามีปัญหาข้อกฎหมายต้องห้ามมิให้อุทธรณ์ในข้อเท็จจริงตาม พ.ร.บ.ลักษณอุทธรณ์นั้น เมื่อคดีนั้นขึ้นมาสู่ศาลฎีกา ๆ เห็นว่ามีปัญหาข้อกฎหมายก็มีอำนาจที่จะตัดสินได้ทีเดียวไม่ต้องย้อนสำนวนไปให้ศาลอุทธรณ์ตัดสินในข้อกฎหมายนั้นก่อน

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามมาตรา ๑๒๐ - ๒๕๕ ศาลเดิมลงโทษตามมาตรา ๒๕๕ บทเดีย โจทก์อุทธรณ์ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๑๒๐ ด้วย

ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าเป็นคดีต้องห้ามอุทธรณ์ไม่ได้ ให้ยกเสีย

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าโจทก์อุทธรณ์ว่าจำเลยมีผิดตาม ม.๑๒๐ อีกบทหนึ่งเป้นปัญหาข้อกฎหมาย คดีไม่ต้องห้ามตามพ.ร.บ.อุทธรณ์ ม.๓(๑) และตามพฤติการณ์ที่ปรากฎฟังได้ว่าจำเลยมีผิดตามมาตรา ๑๒๐ อีกบทหนึ่ง ที่ศาลเดิมลงโทษในบทที่หนักนั้นชอบแล้ว จึงพิพากษายืน