โจทก์ฎีกาปัญหากฎหมาย ๒ ข้อ คือ ( ๑ ) จำเลยไม่ได้ยื่นคำให้การภายในกำหนด ๘ วัน ศาลควรรับฟังข้อต่อสู้ของจำเลยว่าเปนหนี้โจทก์เพียง ๘๐๐ บาทหรือไม่ ( ๒ ) ศาลเดิมควรอนุญาตให้สืบพะยานอื่นหรือไม่ เมื่อคู่ความได้ตกลงกันให้ถือตามคำชี้ขาดของวิจักขณะพะยาน
ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ว่าในปัญหาข้อ ( ๑ ) นั้น อยู่ในดุลยพินิจของศาลเดิมที่จะทำได้ เมื่อไม่เปนการเหลือเกินแล้วศาลสูงไม่แก้ จึงควรรับฟังข้อต่อสู้ของจำเลยที่ยื่นภายหลัง ๘ วัน ซึ่งศาลเดิมได้อนุญาตให้โดยมีเหตุสมควรส่วนปัญหาข้อ ๒ นั้น วิจักขณะพะยานที่คู่ความตกลงกันนั้น ไม่ได้เบิกความชี้ขาดให้เปนที่แน่นอนประการใด จึงต้องนำพะยานอื่นมาสืบตามประเด็น ซึ่งเปนการชอบด้วยทางพิจารณาแล้ว จำเลยคงเปนหนี้โจทก์อยู่ ๘๐๐ บาทตามข้อต่อสู้ของจำเลย ให้ยกฎีกาโจทก์เสีย