คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1006/2484

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจปลูกต้นยางโดยไม่ได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติควบคุมยางมาตรา 15 แม้จำเลยรับสารภาพก็ต้องยกฟ้องเพราะยังไม่พอแสดงให้เห็นเป็นองค์ความผิดตามมาตรา 15

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจปลูกต้นยาง ๑๗๖๙ ต้นโดยมิได้รับอนุญาตต่อเจ้าพนักงาน จำเลยรับสารภาพ ศาลชั้นต้นพิพากษาปรับตามพระราชบัญญัติควบคุมสวนยาง และให้ทำลายต้นยางรายนี้

จำเลยอุทธรณ์ขอให้ทำลายต้นยางศาลอุทธรณ์พิจารณาถึงมาตรา ๑๕ แห่งพระราชบัญญัติควบคุมยาง พ.ศ.๒๔๘๑ ว่าบัญญัติเอาโทษแก่ผู้ทำการปลูกใหม่ ฟ้องโจทก์ไม่มีข้อความกล่าวเลยว่าจำเลยได้กระทำการปลูกใหม่ จึงยังขาดส่วนในประโยคความผิดตามมาตรานี้ ตกเป็นฟ้องที่ไม่ถูกต้อง ย่อมใช้ประมวลวิธีพิจารณาอาญามาตรา ๑๘๕ เป็นเหตุยกฟ้องได้ จึงพิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าถ้อยคำตามที่โจทก์กล่าวในฟ้อง ไม่พอที่จะให้ฟังว่าจำเลยได้ปลูกต้นยางขึ้นใหม่ อันจะเป็นผิดตามพระราชบัญญัติควบคุมยางมาตรา ๑๕ ฉะนั้นแม้จำเลยจะให้การรับสารภาพก็ยังไม่ได้ความว่าการกระทำของจำเลยครบองค์ความผิด ย่อมยกฟ้องได้ จึงพิพากษายืน