คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1006/2493

จำเลยมิได้ถามค้านพยานโจทก์ในประเด็นข้อใดไว้ แล้วนำพยานของตนในประเด็นข้อนั้นมาสืบในภายหลัง เป็นการต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 89 ศาลจะไม่ยอมรับฟังคำพยานจำเลยในประเด็นข้อนั้นได้

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่า อ้างเหตุว่าจำเลยผิดนัดไม่ส่งค่าเช่า

จำเลยต่อสู้ว่าไม่ได้ผิดนัด

ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยไม่มีพยานหลักฐานที่จะรับฟังได้ตามกฎหมายมาแสดงต่อศาล ส่วนพยานบุคคลที่จำเลยนำมาสืบว่าได้เคยส่งค่าเช่าไปชำระแก่โจทก์ ๆ ได้รับความข้อนี้จำเลยไม่ได้ถามค้านพยานโจทก์ไว้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 89 ห้ามไม่ให้รับฟังคำพยานเช่นนี้ ข้อต่อสู้ของจำเลยฟังไม่ขึ้นพิพากษาขับไล่จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ศาลล่างทั้งสอง ไม่ยอมรับฟังคำพยานจำเลยนั้น เป็นด้วยจำเลยมิได้ถามค้านพยานโจทก์ในประเด็นข้อนี้ไว้เป็นการชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 89 แล้วและเฉพาะเรื่องนี้ คดีไม่มีเหตุจำเป็นอย่างใดที่ศาลนี้จะรับฟังคำพยานจำเลยดังกล่าว

พิพากษายืน