คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1014/2494

มีคนมาขุดหลุมปักหลักล้อมรั้วที่นา จำเลยเข้าใจว่าตรงนั้นเป็นที่ของจำเลย จึงห้ามปรามโดยใช้วาจาขู่เข็ญและเงื้อจอบจะทำร้ายไม่ให้ผู้นั้นล้อมรั้วต่อไป ผู้นั้นมีความกลัวจึงไม่ล้อมรั้วต่อไปดังนี้ จะว่าจำเลยไม่มีอำนาจตามกฎหมายในการที่จะห้ามปรามชายนั้นมิให้ล้อมรั่วยังไม่ได้ จะว่าจำเลยมีเจตนากระทำผิดฐานกระทำให้เสื่อมเสียอิสระภาพก็ไม่ได้ด้วย

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๖๘,๒๕๔,๓๓๘, (๑) ,๓๓๙ (๑)

ข้อเท็จจริงได้ความว่า นาของผู้เสียหายและจำเลยอยู่ติดต่อกัน ผู้เสียหายขุดหลุมปักหลักล้อมรั้วที่นา จำเลยเห็นว่าที่ตรงนั้นเป็นของจำเลย จึงได้ห้ามปราม และจำเลยได้รื้อราวไม้รั้วออกทุ่มผู้เสียหาย ๆ ใช้ด้ามเสียมรับและหลบเสียทันแล้วจำเลยยังได้ใช้วาจาขู่เข็ญและเงื้อจอบจะทำร้ายนายกาไม่ให้ล้อมรั้วต่อไป ผู้เสียหายมีความกลัวจึงไม่ล้อมรั้วต่อไป ผู้เสียหายมีความกลัวจึงไม่ล้อมรั้วต่อไป

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายฐานเดียว นอกนั้นให้ยกฟ้อง

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาขอหใ้ลงโทษฐานทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพ

ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยกระทำไปโดยเข้าใจว่าเป็นที่ของจำเลย ดังนี้จะว่าจำเลยไม่มีอำนาจตามกฎหมายในการที่จะห้ามปรามผู้เสียหายมิให้ล้อมรั้วยังไม่ได้ จะว่าจำเลยมีเจตนากระทำผิดฐานกระทำให้เสื่อมเสียอิสสระภาพก็ไม่ได้ด้วย

จึงพิพากษายืน