คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1015/2477

อย่างไรเรียกว่าเป็นการกระทำที่ไม่อาจเกิดเสียหายอันจะเป็นผิดฐานปลอมตามกฎหมายข้างบน การที่เซ็นชื่อของผู้อื่นลงในใบรับเงินโดยได้รับมอบหมายจากผู้นั้นให้เซ็นทั้งผู้ที่ชำระเงินก็ทราบความข้อนั้นแล้ว แลใบรับเงินนั้นกฎหมายก็ไม่บังคับว่าจำต้องทำหรือต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือดังนี้ ยังไม่อาจเกิดการเสียหายขึ้นตามกฎหมายจำเลยไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ

คดีนี้ได้ความว่าเดิม ฮ.ถูกศาลพิพากษาให้ปรับ ๑๕ บาท จำเลยให้ ส.ประกันตัว ฮ.ศาลอนุญาต ครั้นครบกำหนด ฮ.ไม่ชำระเงินค่าปรับ ส.นายประกันขอผัดชำระเงินค่าปรับ ส.นายประกันขอผัดชำระศาลไม่อนุญาต แลสั่งให้ออกหมายจับ ฮ. แต่ปรากฎว่า ฮ.ได้ชำระเงิน ๑๕ บาทให้แก่จำเลยแล้ว โดย ส. มอบให้จำเลยรับเงินจาก ฮ. แทนแลอนุญาตให้จำเลยออกใบรับเงินลงนาม ส.ในใบรับเงินด้วยเมื่อจำเลยรับเงินจาก ฮ.แล้ว จำเลยก็ออกใบรับเงินในนามของ ส.ให้แก่ ฮ. ไปโจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานปลอมหนังสือ

ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยได้กระทำโดย ส.มอบหมายอนุญาต จึงไม่อาจเกิดเสียหายแก่ ส.ทั้งฝ่าย ฮ.ก็รู้ความจริงที่จำเลยกระทำไป ไม่มีการสำคัญผิดเป็นเหตุให้ฮ. เสียหาย ทั้งการรับเงินรายนี้ก็ไม่มีกฎหมายบังคับว่าต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือการกระทำของจำเลยจึงไม่เกิดเสียหายขึ้นตามกฎหมาย จำเลยจึงไม่มีผิดฐานปลอมหนังสือ พิพากษายืนตามศาลล่างให้ยกฟ้องโจทก์