โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้บังอาจใส่ความโจทก์ว่า " อ้ายเหี้ย " ต่อหน้าคนประมาณ ๑๐ คนเศษ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๘๒
ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้ว เห็นว่าถ้อยคำที่จำเลยว่า " อ้ายเหี้ย " เท่านั้น ไม่เป็นถ้อยคำหมิ่นประมาทตามมาตรา ๒๘๒ แต่อาจเป็นหมิ่นประมาทซึ่งหน้าตามมาตรา ๓๓๙ (๒) โจทก์ก็มิได้ขอมา จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คำว่า " อ้ายเหี้ย " นั้นเป็นภาษาไทยธรรมดา ซึ่งมีความหมายในการด่าว่า "เลวทราม" เท่านั้น ไม่ใช่เป็นการใส่ความ อันอาจจะให้เสียชื่อเสียหรืออาจจะให้คนทั้งหลายดูหมิ่นเกลียดชังตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๘๒ ดังฟ้องโจทก์
จึงพิพากษายืน