คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1022/2485

จำเลยฉุดคร่าห์ภริยาที่ไม่ได้จดทเบียนเพื่อจะไห้กลับบ้านหรือไปหยู่กินตามเดิมยังไม่เปนผิดตามมาตรา 276

ได้ความว่า นางลิ้นจี่หยู่กินกับจำเลยหย่างสามีภริยาตามประเพนีมาได้ ๑ เดือนหาได้จดทเบียนไม่ นางลิ้นจี่ไม่มีความประสงค์จะหยู่กินกับจำเลยต่อไป จึงหนีไปหยู่ที่อื่นต่อมาจำเลยพบนางลิ้นจี่ชวนไห้กลับบ้าน นางลิ้นจี่ไม่กลับ จำเลยจึงฉุดนางลิ้นจี่

สาลดีกาตัดสินว่า การกะทำดังนี้เรียกไม่ได้ว่า เพื่อการอนาจารตามความหมายของกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๗๖ พิพากสายกฟ้องโจท