คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1024/2501

ฟ้องว่าฆ่าคนตายโดยเจตนา ลงโทษฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตามที่พิจารณาได้ความนั้นได้

จำเลยที่ 2 เอาไม้ตีนายหล่า และจำเลยที่ 2 กับที่ 3 เข้าจับแขนนายหล่าไว้คนละข้างแล้วจำเลยที่1เอามีดเข้าแทงนายหล่า นายหล่าอยู่ได้ 2 คืนก็ตายเพราะแผลนั้น เหตุเกิดจากการทะเลาะกัน เช่นนี้ถือว่าจำเลยที่ 2 และที่ 3 สมคบกับจำเลยที่ 1 ในความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา แต่กำหนดโทษควรให้ลดหลั่นกัน

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสามสมคบกันฆ่านายหล่า ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249, 63

จำเลยทั้งสามปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำคุกจำเลยทั้งสามคนละ 6 ปีตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 251, 63 ลดโทษให้นายจันทร์จำเลย 1 ใน 3 เหลือโทษจำคุกนายจันทร์จำเลย 4 ปี

โจทก์และจำเลยทั้งสามอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลยทั้งสามคนละ 15 ปีตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 249 ลดโทษให้นายจันทร์จำเลย 1 ใน 3 คงจำคุกนายจันทร์จำเลย 10 ปี

จำเลยทั้งสามฎีกา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า นายวันจำเลยเอาไม้ตีนายหล่า และนายวันจำเลยกับนายเหลาจำเลยเข้าจับแขนนายหล่าไว้คนละข้าง แล้วนายจันทร์จำเลยเป็นผู้เอามีดเข้าแทงนายหล่า นายหล่าอยู่ได้ 2 คืนก็ตาย เกิดเหตุจากการทะเลาะกัน ต้องวินิจฉัยว่านายวันจำเลยและนายเหลาจำเลยสมคบกับนายจันทร์จำเลยในความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา แต่กำหนดโทษควรให้ลดหลั่นกัน

พิพากษาแก้ให้จำคุกนายจันทร์จำเลย 9 ปี ลด 1 ใน 3 เหลือจำคุก 6 ปี จำคุกนายวันและนายเหลาคนละ 3 ปี ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 251