คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1026/2481

+หญิงไปให้อยู่กินเป็นสามีภรรยากับคู่หมั้นโดยความสมัคร์ใจของหญิง+ไม่มีผิดตาม ก.ม.อาญา ม.241

ได้ความว่า น.เป็นคู่หมั้นของ บ.โดยจำเลยเป็นเถ้าแก่สู่ขอจากมารดาของน.แต่ยังไม่ได้กำหนดวันทำการสมรสกัน ต่อมาจำเลยได้พาน.ไปจากบ้านโดยพูดบอกแก่มารดา น.ว่าจะไปซื้อของกิน จำเลยพา น. ไปส่งให้แก่ ย.คู่หมั้น ๆ ได้พา น.ไปพระนคร โจทก์ฟ้องจำเลยตาม ก.ม.อาญา ม.๒๔๑

ศาลฎีกาตัดสินว่าตามรูปคดีน่าเชื่อได้ว่า น.ได้ไปอยู่เป็นสามีภรรยากับคู่หมั้นโดยสมัครใจจำเลยก็ดี ย.ก็ดีไม่ได้พา น.ไปเพื่อการอนาจารคดีนี้เกิดขึ้นเพราะ ย.ได้รออยู่มิได้มาทำการสมรสตามประเพณีมารดา น.จึงโกรธฟ้องคดีนี้ขึ้น พิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์