คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1027/2503

โจทก์บรรยายฟ้องว่า กระบือที่อยู่กับจำเลยฝูงหนึ่งมีจำนวน 33 ตัว เป็นกระบือที่โจทก์เป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยครึ่งหนึ่ง โดยโจทก์ได้รับมรดกมาจากบิดามารดา ในขณะที่ยังเป็นเด็กเล็ก ๆ และจำเลยซึ่งเป็นผู้ปกครองโจทก์ได้ปกครองกระบือนั้นไว้แทนโจทก์ ครั้นโจทก์ได้สามีแยกไปจากจำเลยแล้ว ขอแบ่งเอากระบือส่วนของโจทก์ จำเลยไม่ยอมให้โจทก์ จึงต้องฟ้องเช่นนี้ เป็นคำฟ้องที่ไม่เคลือบคลุมแต่อย่างใด ไม่จำเป็นต้องบรรยายในฟ้องว่าเป็นกระบือตัวผู้กี่ตัว ตัวเมียกี่ตัว เพราะนั้นเป็นรายละเอียดมากเกินควรและเกินความจำเป็นที่จะต้องบรรยายสำหรับคำฟ้องเช่นนี้ เพียงเท่าที่โจทก์บรรยายมานั้น ก็แสดงถึงสภาพแห่งข้อหาชัดแจ้งมากพออยู่แล้ว

คดีนี้โจทก์ฟ้องเรียกทรัพย์คืน จำเลยปฏิเสธและต่อสู้ในข้อสำคัญว่า คำฟ้องเรื่องเรียกเอากระบือเคลือบคลุม

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต้องกันว่า ที่สวนและกระบือที่โจทก์ฟ้องเป็นของโจทก์และเห็นว่าโจทก์เพิ่งแยกไปจากจำเลยในปีที่ฟ้องคดีนี้ คดีโจทก์ยังไม่ขาดอายุความ และคำฟ้องที่เรียกกระบือคืนก็ได้แสดงโดยแจ้งชัดถึงสภาพแห่งข้อหาและคำขอบังคับตลอดจนข้ออ้างที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาแล้ว ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม พิพากษายืนกันมาว่า ที่พิพาทตามแผนที่กลางหมายสีแดง เลข ๒ และ ๓ เป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเข้าเกี่ยวข้องและให้จำเลยแบ่งกระบือในฝูงจำนวน ๓๓ ตัว ให้โจทก์ครึ่งหนึ่ง ถ้าไม่สามารถแบ่งได้ ให้จำเลยใช้ราคาเป็นเงิน ๓,๕๗๕ บาทแทน หรือประมูลขายระหว่างโจทก์จำเลย ถ้าไม่ตกลงกันก็ให้ขายทอดตลาดแบ่งเงินสุทธิกันคนละครึ่ง

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับเป็นฎีกาเฉพาะในข้อกฎหมายที่ว่าฟ้องของโจทก์เกี่ยวกับเรื่องกระบือที่เรียกร้องจากจำเลยจะเคลือบคลุมหรือไม่เท่านั้น

ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว ฟ้องโจทก์ที่เกี่ยวกับการเรียกกระบือคืนนั้น โจทก์ได้บรรยายโดยชัดแจ้งว่า กระบือที่อยู่กับจำเลยฝูงหนึ่งมีจำนวน ๓๓ ตัว เป็นกระบือที่โจทก์เป็นเจ้าของรวมอยู่ด้วยครึ่งหนึ่ง โดยโจทก์ได้รับมรดกจากบิดามารดาในขณะที่โจทก์ยังเป็นเด็ก เล็ก ๆ และจำเลยซึ่งเป็นผู้ปกครองโจทก์ได้ปกครองกระบือนั้นไว้แทนโจทก์ ครั้นโจทก์ได้สามีแยกไปจากจำเลยแล้ว ขอแบ่งเอากระบือส่วนของโจทก์ จำเลยไม่ยอมให้โจทก์ จึงต้องฟ้องจำเลยเช่นนี้ เป็นคำฟ้องที่ไม่เคลือบคลุมแต่อย่างใด ไม่จำเป็นต้องบรรยายในฟ้องว่าเป็นกระบือตัวผู้กี่ตัว ตัวเมียกี่ตัว เพราะนั้นเป็นรายละเอียดมากเกินควรและเกินความจำเป็นที่จะต้องบรรยายสำหรับคำฟ้องเช่นนี้ เพียงเท่าที่โจทก์บรรยายมานั้น ก็แสดงถึงสภาพแห่งข้อหาชัดแจ้งมากพออยู่แล้ว ศาลฎีกาพิพากษายืน