คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1031/2475

ดอกเบี้ยที่ศาลกำหนดให้เป็นค่าป่วยการต้องใช้ ม. 224 ถ้าเรื่องค้างส่งดอกเบี้ย ต้องใช้ ม.166

คดีนี้โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่าซื้อเชื่อกระบือกับดอกเบี้ยตั้งแต่จำเลยผิดสัญญาใช้เงิน จำเลยคัดค้านว่าดอกเบี้ยมิได้กำหนดกันไว้จะคิดเอาไม่ได้ แลที่ศาลเดิมคิดดอกเบี้ยให้จำเลยใช้โจทก์ร้อยละ ๗ ครึ่งต่อปีตั้งแต่วันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๔๖๖ จนถึงวันศาลตัดสินคือวันที่ ๔ สิงหาคม พ.ศ. ๒๔๗๔ เป็นการเกินอายุความ ๕ ปี ตาม ป.พ.พ.ม.๑๖๖

ศาลฎีกาตัดสินว่า ในเรื่องดอกเบี้ยที่ศาลกำหนดให้จำเลยใช้นี้ไม่ใช่เรื่องอายุความอ้างส่งดอกเบี้ยตามป.พ.พ.ม.๑๖๖ เป็นเรื่องที่ศาลได้กำหนดให้ดอกเบี้ยชดใช้เป็นค่าป่วยการเงินภายหลังเมื่อศาลตัดสินตาม ป.พ.พ.ม.๒๒๔