คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1035/2491

ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณาใหม่ ศาลชั้นต้นได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้คู่ความฟัง และให้ดำเนินกระบวนพิจารณาใหม่ ในวันที่ 26 มิถุนายน 2490 ครั้นถึงวันนัดพิจารณา จำเลยให้การว่าตามที่โจทก์ขอเพิ่มเติมฟ้อง เรื่อง เพิ่มโทษว่าเคยต้องโทษจริงแต่พ้นโทษมาเกิน 5 ปี แล้ว โจทก์ไม่ได้ระบุพยานและไม่มีพยานมาสืบในข้อที่จำเลยเคยต้องโทษในวันนัด ดังนี้ศาลไม่ควรจะสั่งงดสืบพยานโจทก์ เพราะเมื่อก่อนได้ทราบคำให้การจำเลยโจทก์ไม่ทราบประเด็นที่จะต้องสืบ

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษจำเลย โดยหาว่าจำเลยลักเรือมาดของนายยอม จำเลยปฏิเสธข้อหาฐานลักทรัพย์ ศาลชั้นต้นสืบพยานโจทก์แล้วสั่งงดสืบพยานจำเลย พิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาใหม่ ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ แล้วดำเนินการพิจารณาใหม่ในวันที่ 26 มิถุนายน 2490 ครั้นถึงวันนัด จำเลยรับตามที่โจทก์ขอเพิ่มเติมฟ้องเรื่องเพิ่มโทษว่าเคยต้องโทษมาแล้วจริง แต่พ้นโทษมาเกิน 5 ปีแล้วโจทก์ไม่ได้ระบุพยานและไม่มีพยานมาสืบในข้อเคยต้องโทษ ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยานโจทก์ ให้สืบพยานจำเลยต่อไป แล้ววินิจฉัยว่าจำเลยมีผิดฐานลักทรัพย์ตาม มาตรา 288 จำคุก 6 เดือนและคืนหรือใช้ราคาทรัพย์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้ศาลชั้นต้นสืบพยานโจทก์จำเลยในข้อที่จำเลยเคยต้องโทษ แล้วพิพากษาใหม่

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลชั้นต้นจดรายงานวันที่ 13 มิถุนายน 2490 สั่งให้ดำเนินกระบวนพิจารณาใหม่ วันที่ 26 เดือนเดียวกันเวลา 9.00 น. ครั้นถึงวันนัด โจทก์แถลงว่าวันนี้ไม่มีพยานสืบ เพราะยังไม่ทราบว่าจำเลยจะให้การอย่างไร จึงต้องขอเลื่อนไปนัดหน้า และโจทก์ไม่ได้ยื่นบัญชีระบุพยานต่อศาลนั้นศาลฎีกาเห็นว่าศาลชั้นต้นยังไม่ได้ถามคำให้การจำเลยเรื่องเพิ่มโทษจึงอาจเป็นเหตุให้โจทก์เข้าใจว่า ศาลถามคำให้การจำเลยก่อนแล้วนัดสืบพยานในวันหลัง จำเลยยื่นคำให้การในวันที่ 26 นั้นว่าเคยต้องโทษมาจริงแต่พ้นโทษเกิน 5 ปีแล้วเมื่อโจทก์ทราบคำให้การจำเลยดังนี้ รู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของตนที่จะต้องนำสืบในข้อเพิ่มโทษนี้ จึงขอนัดสืบพยานต่อไป กรณีจึงมีเหตุผลควรอนุญาตให้เลื่อนกำหนดวันนัดสืบพยานในคราวหลัง

พิพากษายืน