คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1039/2487

โจทก์ฟ้องขอให้จำเลยใช้ค่าบำเหน็จนำจับผู้ฆ่าสุกรโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นเงิน 2 ใน 3ของค่าปรับ ศาลไม่ตัดสินให้จำเลยใช้

อ้างฎีกาที่ +/86

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฆ่าสุกรโดยไม่รับอนุญาต มีผู้รับสินบลนำเจ้าพนักงานจับจำเลยได้พร้อมด้วยดอกเบี้ยสุกรตำรวจสัญญาจะจ่ายเงินบำเหน็จนำจับให้ไม่เกิน ๒ ใน ๓ ของเงินพินัยที่ศาลพิพากษาปรับ ขอให้ลงโทษและให้บังคับจำเลยใช้เงินค่าบำเหน็จให้แก่ผู้แจ้งความนำจับ ๒ ใน ๓ ของเงินพินัยที่ศาลพิพากษาปรับจำเลย จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลชั้นต้นลงโทษ แต่ให้ยกคำขอเรื่องเงินบำเหน็จนำจับ เพราะไม่ปรากฎข้อเท็จจริงและคำขอไม่แน่นอน

โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าความประสงค์ของกฎหมายมีแจ้งชัดให้เจ้าพนักงานเป็นผู้กำหนดค่าบำเหน็จให้แก่ผู้นำจับ คดีนี้เจ้าพนักงานไม่ได้กระทำตามนั้น และฟ้องของโจทก์ก็ไม่ได้ระบุจำนวนเงินแน่นอนที่จำเลยจะต้องใช้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง