คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1043/2498

การที่โจทก์ให้เงินแก่จำเลยผู้เป็นเจ้าพนักงานเพื่อจัดการให้คืนไม้ของกลางซึ่งถูกยึดไปนั้น ย่อมมีวัตถุประสงค์ผิด กฎหมายไม่สุจริต ฉะนั้นจะถือว่าโจทก์เป็นผู้เสียหายโดยชอบด้วยกฎหมายหาได้ไม่ โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องหรือร้องทุกข์ในฐานฉ้อโกงนี้ (อ้างฎีกาที่771/2492)

คดีนี้ราษฎรเป็นโจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยบุกรุกและฉ้อโกง ขอให้ลงโทษ

ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วมีคำสั่งประทับฟ้องข้อหาฐานบุกรุกไม่รับฟ้องฐานฉ้อโกง โดยเห็นว่าการที่โจทก์ตกลงให้เงินจำเลยเพื่อให้ช่วยเหลือเอาทรัพย์ที่ถูกยึดเนื่องจากกระทำผิดกฎหมายกลับคืนเป็นการไม่ชอบ ไม่ถือว่าโจทก์เป็นผู้เสียหาย

โจทก์อุทธรณ์ว่าได้กระทำไปโดยสุจริตไม่ผิดกฎหมาย โจทก์เป็นผู้เสียหาย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่าการที่โจทก์ให้เงิน 3,000 บาท แก่นายพิงค์จำเลยผู้เป็นเจ้าพนักงานเพื่อจะให้จัดการให้คืนไม้ของกลางให้แก่โจทก์นั้นย่อมมีลักษณะที่มีวัตถุประสงค์ที่ผิดต่อกฎหมาย มิได้เป็นไปโดยสุจริตจะถือว่าเป็นผู้เสียหายชอบด้วยกฎหมายไม่ได้โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องหรือร้องทุกข์ในฐานนี้

จึงพิพากษายืน