คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1048/2497

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1364 ไม่ใช่บทบังคับว่าศาลจำต้องสั่งให้มีการแบ่งตัวทรัพย์ที่พิพาทกันเสมอไป

ศาลได้พิพากษาให้แบ่งที่พิพาทระหว่างโจทก์จำเลยตามส่วนถ้าไม่สามารถแบ่งได้ ให้ประมูลราคาระหว่างโจทก์จำเลยแล้วแบ่งเงินกัน หากยังไม่ตกลงกันได้อีก ก็ให้ขายทอดตลาดแบ่งเงิน ดังนี้ เมื่อโจทก์จำเลยไม่สามารถตกลงกันได้ทั้งในเรื่องแบ่งที่ดินและประมูลราคากัน ศาลก็ต้องสั่งให้ขายทอดตลาดเอาเงินแบ่งกัน

คดีนี้ มีปัญหาเกี่ยวกับการปฏิบัติตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นซึ่งให้แบ่งที่ดินโฉนดที่ 3549 ออกเป็น 15 ส่วน ให้เป็นของจำเลย9 ส่วน ให้เป็นของโจทก์ 3 คน ๆ ละ 2 ส่วน ถ้าไม่สามารถแบ่งกันได้ให้ประมูลราคากันระหว่างโจทก์และจำเลย แล้วแบ่งเงินกันตามส่วนหากยังไม่ตกลงกันได้อีก ก็ให้เอาที่ดินออกขายทอดตลาดแบ่งเงินกันตามส่วน คู่ความไม่สามารถตกลงกันได้ ศาลจึงมีคำสั่งให้เอาที่ดินออกขายทอดตลาดเอาเงินแบ่งกัน

จำเลยอุทธรณ์คำสั่ง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาคำสั่ง

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1364ไม่ใช่บทบังคับว่าศาลจำต้องสั่งให้มีการแบ่งตัวทรัพย์ที่พิพาทเสมอไป คดีนี้ ฝ่ายจำเลยต้องการเอาที่ไว้ โจทก์ต้องการเอาเงินจึงไม่มีทางที่จะสั่งแบ่งที่พิพาทได้ และคู่ความก็ไม่ตกลงประมูลราคากัน จึงคงเหลือแต่ทางเอาทรัพย์ออกขายทอดตลาดเท่านั้น

พิพากษายืน