คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1062/2496

ผู้ตายใช้มีดแทงจำเลยก่อนโดยจำเลยมิได้ทำอะไรผู้ตายเลย จำเลยจึงบรรดาลโทษะเข้ายื้อแย่งมีดจากผู้ตายแล้ว แทงผู้ตาย ตายนั้นเรียกได้ว่าจำเลยกระทำไปเพราะบรรดาลโทษะ โดยผู้ตายเป็นผู้กดขี่ข่มเหงจำเลยโดยไม่เป็น ธรรมก่อนการกระทำของจำเลยจึงควรได้รับการลดหย่อนโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 55./

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยฆ่าคนตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙.

จำเลยรับสารภาพว่า ได้ฆ่านายยังตายโดยเจตนาจริง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาว่าจำเลยผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ จำคุก ๑๖ ปี ลดตามมาตรา ๕๙ กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๘ ปี

จำเลยอุทธรณืขอให้ลดโทษตามมาตรา ๕๕ ด้วย

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ให้ลดโทษจำเลยตามมาตรา ๕๕ ด้วย คงจำคุก ๔ ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ผู้ตายใช้มีดแทงจำเลยก่อน โดยจำเลยมิได้ทำอะไรผู้ตายเลย จำเลยจึงบรรดาลโทษะเข้ายื้อแย่ง มีดจากผู้ตายแล้วแทงผู้ตาย ตายนั้น เรียกได้ว่า จำเลยกระทำไปเพราะบรรดาลโทษะโดยนายยังผู้ตายเป็นผู้กดขี่ข่มเหง จำเลยโดยไม่เป็นธรรมก่อน การกระทำของจำเลยจึงควรได้รับลดหย่อนโทษตามมาตรา ๕๕.

จึงพิพากษายืน.