คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1065/2481

กลางคืนต้องหมายความว่าเวลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำผิดในคืนวันขึ้น 9 คำทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยทำผิดเมื่อเวลา 4 นาฬิกาของคืนวันขึ้น 8 ค่ำดังนี้ ถือว่าโจทก์ฟ้องผิดวันต้องยกฟ้องอ้างฎีกาที่ 502/2481 และ 877/2481

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยลักทรัพย์เมื่อคืนวันขึ้น ๙ ค่ำเดือน ๗ ทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่าจำเลยสักตะเกียงไปเมื่อวันขึ้น ๘ ค่ำเวลา ๔ นาฬิกา

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ว่าตามนัยฎีกาที่ ๕๐๒/๒๔๘๑ และ ๘๗๗/๒๔๘๑ กลางคืนหมายความว่าเวลาระหว่างพระอาทิตย์ตกไปจนพระอาทิตย์ขึ้น เช่นคืนวันขึ้น ๘ ค่ำก็คือตั้งแต่พระอาทิตย์ตกในวันนั้นตลอดไปจนถึงพระอาทิตย์ขึ้น เวลา ๔ นาฬิกาในคืนนั้นยังเป็นคืนวันขึ้น ๘ ค่ำอยู่หาใช่ขึ้น ๙ ค่ำดังโจทก์ฟ้องไม่นับได้ว่าข้อเท็จจริงที่ปรากฎในทางพิจารณาต่างกับฟ้องต้องยกฟ้องตามประมวลวิธีพิจารณาอาญา ม.๑๙๒ วรรค ๒