คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1066/2479

บาดแผลที่ถูกทำร้ายถึงบวมโลหิตซับแลไหลนั้นเรียกว่าเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ ฎีกาอุทธรณ์ ปัญหากฎหมาย ปัญหาว่าลักษณของบาดแผลเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บหรือไม่บาดเจ็บเป็นปัญหากฎหมาย

ได้ความว่าจำเลยใช้มือชกต่อย น.มีบาดเจ็บตามรายงานชัณสูตร์ บาดแผลคือ ๑. ฟันล่างข้างหน้าโยก ๒ ซี่ โลหิตไหลริมฝีปากบวมเจ่อ ๒. โหนกแก้มซ้ายบวมแดงกว้างยาว ๓ เซ็นติเมตร์ (๓) ที่ใบหูขวาบวมแดงและมีรอยขีดโลหิติซับ

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ว่าบาดแผลของผู้ถูกทำร้ายถึงบวงโลหิตไหลและซับ ย่อมเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บ จำเลยย่อมมีผิดตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๕๕ แต่เห็นว่าจำเลยกับ น.เป็นตำรวจอยู่ด้วยกันและไม่ปรากฎว่าเป็นเรื่องร้ายแรงอะไร และเมื่อไม่ปรากฎว่าจำเลยเคยต้องคำพิพากษามาแล้วก็รอการลงอาญาไว้ได ตาม ม.๔๑-๔๒