คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1068/2495

จำเลยใช้มีดปลายแหลมทั้งตัวทั้งด้ามยาวราว 1 ศอก แทงเขาถูกที่หน้าท้องเหนือสดือแผลยาว 6 เซ็นติเมตร กว้าง 3 เซ็นติเมตร ลึกทะลุหลังด้านซ้ายเหนือสะเอว แผลยาว 4 เซ็นติเมตร กว้าง2 เซ็นติเมตร ไส้ไหล นับว่าเป็นแผลฉกรรจ์มากและต้องแทงโดยแรง แม้จะแทงเพียงทีเดียว ก็ย่อมแสดงอยู่ว่า จำเลยกระทำโดยมีเจตนาฆ่าให้ตาย ต้องด้วยมาตรา 249 แห่ง ก.ม.ลักษณะอาญา

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานฆ่าคนตายโดยเจตนา ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลทหากรุงเทพฯ และศาลทหารกลาง พิจารณาแล้ว พิพากษาต้องกันว่า จำเลยมีความผิดฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๕๑ ให้จำคุก ๑๐ ปี

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๔๙

ศาลฎีกาประชุมปรึกษาแล้ว คงได้ความว่า มีคนที่จำเลยใช้แทงเป็นมีดปลายแหลมยาวทั้งด้ามราว ๑ ศอก และนายห่วงถูกแทงที่หน้าท้องเหนือสดือแผลยาว ๖ เซ็นติเมตร กว้าง ๓ เซ็นติเมตร ลึกทะลุหลังด้านซ้านเหนือสะเอว แผลยาว ๔ เซ็นติเมตร กว้าง ๒ เซ็นติเมตร ใส้ไหล นับว่าเป็นแผลฉกรรจ์มาก ซึ่งจำเลยต้องแทงโดยแรงจึ

ลึกแต่หน้าที่ท้องทะลุหลัง แม้จำเลยจะแทงเพียงทีเดียวก็ย่อมแสดงอยู่ว่า จำเลยกระทำโดยมีเจตนาให้ตาย ต้องด้วยมาตรา ๒๔๙ แห่ง ก.ม.ลักษณะอาญา

จึงพิพากษาแก้ ให้จำคุกจำเลย ๒๐ ปี ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙.