คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1077/2511

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 345 หมายความว่า การสั่งซื้ออาหารหรือเครื่องดื่มมาบริโภคนั้น. เป็นที่เข้าใจกันว่าจะชำระราคาให้เมื่อได้บริโภคเสร็จแล้วในเวลาและในสถานการค้าของผู้ขาย. จำเลยให้คนไปเอาสุราที่ร้านผู้เสียหาย โดยให้บอกแก่ผู้เสียหายว่า จะนำเงินไปชำระให้ภายหลัง. แล้วในวันรุ่งขึ้นได้ให้คนไปเอามาอีกซึ่งผู้เสียหายก็ยอมมอบให้มา. เช่นนี้ เป็นเรื่องผู้เสียหายตกลงให้จำเลยซื้อของเชื่อ. กรณีไม่เข้าประมวลกฎหมายอาญามาตรา 345.

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจสั่งซื้อสุรารวมราคา 302 บาทจากร้านนายจรูญผู้เสียหายไปโดยรู้ว่าไม่สามารถชำระราคาได้ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมาย มาตรา 345 และใช้ราคาเครื่องดื่มแก่ผู้เสียหาย จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลสอบถามข้อเท็จจริงจากคู่ความได้ความว่า จำเลยได้ให้คนไปเอาสุราที่ร้านผู้เสียหาย โดยให้บอกแก่ผู้เสียหายว่า จำเลยจะนำเงินไปชำระภายหลังและในวันรุ่งขึ้นจำเลยให้คนไปเอามาเพิ่มเติมรวมเป็นสุราทั้งหมด 32 ขวด ทั้งนี้ โดยจำเลยรู้ว่าไม่สามารถชำระราคาได้ และตั้งใจไม่ชำระให้ด้วย ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า บทบัญญัติประมวลกฎหมายอาญามาตรา 345มุ่งหมายถึงมีการสั่งซื้อและบริโภคในระยะเวลาอันต่อเนื่องกันซึ่งตามปกติย่อมบริโภคที่ร้านขายอาหารหรือเครื่องดื่มนั่นเองข้อเท็จจริงที่ได้ความเป็นเรื่องผู้เสียหายยอมให้จำเลยซื้อของเชื่อกรณี เป็นผิดสัญญาทางแพ่งมากกว่าเทียบได้กับคำพิพากษาฎีกาที่1686/2505 พิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 345 หมายความว่าการสั่งซื้ออาหารหรือเครื่องดื่มนั้น เป็นที่เข้าใจกันว่าผู้ซื้อจะชำระราคาเมื่อได้บริโภคเสร็จแล้วในเวลาและในสถานการค้าของผู้ขายข้อเท็จจริงที่ได้ความเป็นเรื่องผู้เสียหายตกลงให้จำเลยซื้อสุราโดยชำระราคาภายหลัง ซึ่งเท่ากับเป็นการซื้อของเชื่อ หาใช่ชำระกันเมื่อเวลาสั่งซื้อและบริโภคแล้วไม่ พิพากษายืน.