คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1077/2511

ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 345 หมายความว่า การสั่งซื้ออาหารหรือเครื่องดื่มมาบริโภคนั้น เป็นที่เข้าใจกันว่าจะชำระราคาให้เมื่อได้บริโภคเสร็จแล้วในเวลาและในสถานการค้าของผู้ขาย จำเลยให้คนไปเอาสุราที่ร้านผู้เสียหาย โดยให้บอกแก่ผู้เสียหายว่า จะนำเงินไปชำระให้ภายหลัง แล้วให้วันรุ่งขึ้นได้ให้คนไปเอามาอีกซึ่งผู้เสียหายก็ยอมมอบให้มา เช่นนี้ เป็นเรื่องผู้เสียหายตกลงให้จำเลยซื้อของเชื่อ กรณีไม่เข้าประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 345

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจสั่งซื้อสุรารวมราคา ๓๐๒ บาท จากร้านนายจรูญผู้เสียหายไปโดยรู้ว่าไม่สามารถชำระราคาได้ ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายมาตรา ๓๔๕ และใช้มาตราเครื่องดื่มแก้ผู้เสียหาย

จำเลยให้การรับสารภาพ

ศาลสอบถามข้อเท็จจริงจากคู่ความได้ความว่า จำเลยได้ให้คนไปเอาสุราที่ร้านผู้เสียหาย โดยให้บอกแก่ผู้เสียหายว่า จำเลยจะนำเงินไปชำระภายหลังและในวันรุ่งขึ้นจำเลยให้คนไปเอามาเพิ่มเติมรวมเป็นสุราทั้งหมด ๓๒ ขวด ทั้งนี้ โดยจำเลยรู้ว่าไม่สามารถชำระราคาได้ และตั้งใจไม่ชำระให้ด้วย

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า บทบัญญัติประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๔๕ มุ่งหมายถึงมีการสั่งซื้อและบริโภคในระยะเวลาอันต่อเนื่องกัน ซึ่งตามปกติย่อมบริโภคที่ร้านขายอาหารหรือเครื่องดื่มนั่นเอง ข้อเท็จจริงที่ได้ความเป็นเรื่องผู้เสียหายยอมให้จำเลยซื้อของเชื่อ กรณี เป็นผิดสัญญาทางแพ่งมากกว่า เทียบได้กับคำพิพากษาฎีกาที่ ๑๖๘๖/๒๕๐๕ พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๓๔๕ หมายความว่าการสั่งซื้ออาหารหรือเครื่องดื่มนั้น เป็นที่เข้าใจกันว่าผู้ซื้อจะชำระราคาเมื่อได้บริโภคเสร็จแล้วในเวลาและในสถานการค้าของผู้ขาย ข้อเท็จจริงที่ได้ความเป็นเรื่องผู้เสียหายตกลงให้จำเลยซื้อสุราโดยชำระราคาภายหลัง ซึ่งเท่ากับเป็นการซื้อของเชื่อ หาใช่ชำระกันเมื่อเวลาสั่งซื้อและบริโภคแล้วไม่ พิพากษายืน