คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1086/2497

จำเลยนั่งเสพสุราอยู่ ผู้ตายเป็นผู้ใหญ่บ้านมาพบเข้า ได้พูดตักเตือนให้จำเลยกลับบ้าน จำเลยไม่ยอมกลับ และเกิดโต้เถียงกันขึ้น จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายถึงแก่ความตายดังนี้ จำเลยย่อมมีความผิดฐานทำร้ายเจ้าพนักงาน ซึ่งกระทำการตามหน้าที่ตามมาตรา 250 เพราะผู้ตายเป็นผู้ใหญ่บ้าน ชอบที่จะว่ากล่าวตักเตือนเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยได้

โจทย์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงขุนวิชัยรัฐกิจ ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานผู้กระทำการตามหน้าที่ ถึงแก่ความตาย ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๒๔๙,๒๕๐, จำเลยให้การรับว่า ได้แทงขุนวิชัยรัฐกิจถึงแก่ความตายจริง เพราะถูกกดขี่ข่มเหงโดยไม่เป็นธรรม และต่อสู้ว่าขุนวิชัยรัฐกิจมิได้ปฏิบัติราชการตามหน้าที่

ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยตามมาตรา ๒๕๐,๕๙, ประกอบด้วยมาตรา ๓๗ ให้จำคุก ๑๒ ปี แต่ศาลอุทธรณ์แก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๔๙,๕๙, ประกอบด้วยมาตรา ๓๘ ข้อ ๒ จำคุก ๑๐ ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ผู้ตายไปพบจำเลยเสพสุราอยู่ จำเลยพูดบ่นขึ้น ผู้ตายว่าเมาก็กลับบ้านเสีย จำเลยตอบว่าไม่เมา แต่คุยกัน แล้วจึงเกิดโต้เถียงกันขึ้น จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายถึงแก่ความตายนั้น ผู้ตายชอบที่จะว่ากล่าวตักเตือนเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยได้ เพราะผู้รตายเป็นผู้ใหญ่บ้าน จำเลยเป็นลูกบ้าน แต่จำเลยหาได้ใย+คำตักเตือนไม่ จึงถือได้ว่าจำเลยได้กระทำร้ายพนักงานซึ่งกระทำการตามหน้าที่

พิพากษาแก้ให้ลงโทษจำเลยตามศาลชั้นต้น