คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1087/2480

จำเลยมีปืนโดยมิได้รับอนุญาตโจทก์จึงขอให้ริบปืนและถ้าจำเลยไม่นำปืนมาส่งศาล ขอให้บังคับตาม ม. 29 แห่งกฎหมายอาญา เมื่อปรากฏว่าปืนกะบอกนี้จำเลยได้จำหน่ายไปเสียก่อนถูกจับตั้งโจทก์ก็มิได้กำหนดราคาปืนหรือนำสืบถึงราคาปืนดังนี้ศาลไม่ริบปืน

ได้ความว่าจำเลยใช้อาวุธปืนแก๊ปที่มีไว้โดยมิได้รับอนุญาตยิงเจ้าพนักงานตำรวจที่ไปจับกุมจำเลย โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงาน และฐานมีอาวุธปืนโดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ริบปืน ถ้าจำเลยไม่นำปืนที่ต้องริบมาส่งศาล ขอให้จัดการตาม ม. ๒๙ แห่งกฎหมายอาญา

ปรากฏว่าปืนกะบอกนั้นจำเลยได้ขายเสียแล้ว ก่อนถูกจับ

ศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๒๔๙, ๖๐ และ พ.ร.บ. อาวุธปืน ฯ พ.ศ. ๒๔๗๗ ม. ๕๒ ปืนของกลางให้ริบและถ้าจำเลยไม่นำปืนที่ต้องริบมาส่งศาลให้จัดการตาม ม. ๒๙

ศาลฎีกาตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์ในข้อที่ให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม. ๒๔๙ , ๖๐ ส่วนข้อที่ศาลอุทธรณ์ให้จัดการตาม ม. ๒๙ เมื่อจำเลยไม่นำปืนมาส่งศาลนั้นเห็นว่า แม้โจทก์จะอ้างมาตรา ๒๙ มาด้วยก็ตาม แต่โจทก์มิได้กำหนดราคาปืนหรือนำสืบถึงราคาปืนทั้งตัวปืนจำเลยก็ได้จำหน่ายเสียแล้ว ถึงศาลจะสั่งให้ริบศาลก็ไม่มีอะไรจะยึดถือเป็นฐานที่ตั้งแห่งการตีราคาปืนนั้นได้ จึงพิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ในข้อริบปืน นอกจากที่แก้ไขคงพิพากษายืนตาม