คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1096/2492

ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์นั้นได้แก่การลักทรัพย์โดยการใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์หนีไปต่อหน้า

จำเลยหยิบผ้าของเจ้าทรัพย์ซึ่งวางขายอยู่ แล้วรีบพามาขึ้นรถ 3 ล้อนั้น จำเลยไม่ได้ใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์นั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานวิ่งราวทรัพย์โดยกล่าวหาว่าจำเลยบังอาจเป็นคนร้ายลักผ้า 1 พับของนายนริทธิ โดยใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์ดังกล่าวพาหนี และขอให้เพิ่มโทษ จำเลยให้การรับว่าขณะที่เจ้าทรัพย์กำลังขายผ้าอยู่ที่ตลาดนัดจำเลยได้ก้มลงหยิบผ้าของกลางซึ่งอยู่ห่างตัวเจ้าทรัพย์ประมาณ 2 วากว่า แล้วรีบเดินไปขึ้นรถ 3 ล้อ พอดีถูกจับโจทก์ จำเลยไม่สืบพยาน ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาจำคุกจำเลย 8 เดือนตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 288, 72, 59

โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษฐานวิ่งราวทรัพย์

ศาลฎีกาเห็นว่า ความผิดฐานวิ่งราวทรัพย์นั้นได้แก่การลักทรัพย์ไปโดยใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์พาหนีไปต่อหน้า คดีนี้จำเลยหยิบผ้าของเจ้าทรัพย์แล้วรีบพาหนีขึ้นรถ 3 ล้อ จำเลยไม่ได้ใช้กิริยาฉกฉวยเอาทรัพย์นั้น การกระทำของจำเลยยังไม่เป็นผิดฐานวิ่งราวทรัพย์

พิพากษายืน