คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 11/2486

ลักเสี้ยนตาลที่ทางเรือนจำซื้อมาสานหมวกส่งไปขายและเปนตัวอย่างสินค้า ไม่ไช่ซื้อมาไช้ราชการ ต้องลงโทสตามาตรา 288 หาไช่มาตรา 294(4) ไม่.

ได้ความว่าจำเลยเปนนักโทสหยู่ไนเรือนจำจังหวัดปทุมธานี ลักเสี้ยนตาลของเรือนจำไปหนัก ๒ กิโลกรัมเสส ราคา ๒ บาท ๕๒ สตางค์ ซึ่งทางเรือนจำซื้อมาสานหมวกส่งไปขายและเอาไว้เปนตัวหย่างสินค้าบ้าง.

สาลชั้นต้นเห็นว่าเสี้ยนตาลรายนี้ไม่ไช่ของไช่สำหรับราชการนอกจากทำสินค้า จึงพิพากสาว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๘๘ กดหมายอาญา สาลอุธรน์พิพากสายืน.

โจทดีกาขอไห้ลงโทสจำเลยตามกดหมายอาญามาตรา ๒๙๔(๔) สาลดีกาเห็นว่า มาตรา ๒๙๔(๔) บัญญัติว่า "ลักทรัพย์ที่จะไช้สำหรับราชการ ฯลฯ" ส่วนคดีนี้ได้ความว่า เสี้ยนตาลที่จำเลยลักนั้น เรือนจำซื้อมาทำหมวกขายและเปนตัวหย่างสินค้าซึ่งเปนการค้าขายหารายได้ หาไช่เปนของที่จะไช้สำหรับราชการไม่ จึงพิพากสายืนตาม.