คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 11/2492

บริษัทจำกัดเป็นผู้เช่าเคหะเพื่อใช้เป็นสำนักงานประกอบการค้า แม้จะมีผู้จัดการอยู่ในที่เช่าก็ดี พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯ ก็ไม่คุ้มครอง เพราะไม่ได้เช่าเป็นที่อยู่อาศัยตามความหมายแห่ง พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยทำสัญญาเช่าตึงของโจทก์ทำการค้า สัญญาเช่าสิ้นอายุแล้ว โจทก์ได้บอกกล่าวไม่ประสงค์จะต่ออายุสัญญาเช่าต่อไป จำเลยไม่ฟังคำบอกกล่าว จึงขอให้ขับไล่ จำเลยให้การว่า จำเลยได้เช่าห้องโจทก์ใช้เป็นที่อยู่อาศัย จำเลยเป็นผู้ได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินที่เช่า แม้สัญญาเช่าจะสิ้นอายุ โจทก์ก็ไม่มีสิทธิฟ้องจำเลยให้เลิกใช้ประโยชน์ในการเช่า ต้องห้ามตาม พ.ร.บ. ควบคุมค่าเช่า ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จำเลย ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า บริษัทจำเลยเป็นผู้เช่าเพื่อใช้เป็นสำนักงานประกอบการค้า แม้จะมีนายแต้ยู่จงผู้จัดการอยู่ในที่เช่าก็ดี พ.ร.บ. ควบคุมค่าเช่า ก็ไม่คุ้มครองจำเลย เพราะไม่ได้เช่าเป็นฯที่อยู่อาศัยตามความหมายใน พ.ร.บ. ควบคุมค่าเช่า

พิพากษายืน.