คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 110/2513

ข้อเท็จจริงฟังได้ว่า จำเลยไม่พอใจผู้เสียหายขึ้นมาในขณะที่ดื่มสุรากันจำเลยจึงใช้มีดยาวทั้งด้าม 35 เซ็นติเมตรตัวมีดยาว15เซ็นติเมตร ใบมีดกว้าง3 เซ็นติเมตร แทงผู้เสียหาย 1 ทีที่บนเรือนถูกผู้เสียหายที่หน้าอกขวา ทะลุปอดแล้วมิได้แทงซ้ำอีก ทั้ง ๆ ที่มีโอกาสจะแทงอีกได้ แม้เมื่อผู้เสียหายตกลงไปข้างล่างแล้ว จำเลยก็หาได้ติดตามลงไปทำร้ายอีกไม่ ย่อมถือได้ว่าจำเลยมีเจตนาแต่เพียงทำร้ายร่างกายผู้เสียหายเท่านั้น มิได้มีเจตนาฆ่า

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงผู้เสียหายโดยมีเจตนาฆ่าขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามฟ้อง ให้ลงโทษจำคุก 10 ปี

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์เห็นว่า แม้มีดที่จำเลยใช้แทงยาวทั้งด้าม 35 เซ็นติเมตร ตัวมีดยาว 15 เซ็นติเมตร ใบมีดกว้าง 3 เซ็นติเมตรก็ตาม แต่จำเลยแทงทีเดียวคงฟังได้ว่าจำเลยทำร้ายผู้เสียหายจนได้รับอันตรายแก่กายสาหัสเท่านั้น พิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 297 จำคุกจำเลยไว้ 3 ปี

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า สาเหตุที่จำเลยแทงผู้เสียหายมีเพียงจำเลยไม่พอใจผู้เสียหายขึ้นมาในขณะที่ดื่มสุราอยู่ จำเลยได้แทงผู้เสียหายไปในขณะนั้นทีเดียวถูกที่หน้าอกข้างขวา ทะลุปอด แทงแล้วจำเลยก็ปล่อยมิได้แทงซ้ำ ซึ่งหากจำเลยจะแทงอีก จำเลยก็ทำได้ แต่จำเลยก็หาทำไม่ ผู้เสียหายตกลงไปข้างล่างแล้วจำเลยก็หาได้ติดตามลงไปทำร้ายอีกไม่ ดังนี้ พออนุมานได้ว่าจำเลยมีเจตนาแต่เพียงทำร้ายร่างกายผู้เสียหายเท่านั้น มิได้มีเจตนาฆ่า

พิพากษายืน