คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1107/2493

การร้องขัดทรัพย์นั้นในคำร้องกล่าวว่าทรัพย์ที่ถูกยึดเป็นของผู้ร้องและขอให้ปล่อยนั้น ย่อมเป็นการเพียงพอที่จะถือได้แล้วว่า เป็นคำร้องขัดทรัพย์ที่ชอบด้วยกฎหมาย หาจำต้องบรรยายด้วยว่าได้ทรัพย์นั้นมาโดยอย่างไร เพราะเป็นแต่เรื่องรายละเอียด

เนื่องจากโจทก์นำเจ้าพนักงานยึดทรัพย์จำเลยผู้แพ้คดีของโจทก์รวม ๑๑ รายการ

นางกวม สุวรรณทอง ร้องขัดทรัพย์ขึ้นมาว่า ทรัพย์ที่โจทก์นำยึดเป็นของผู้ร้องแต่ผู้เดียวหาใช่ของจำเลยไม่ขอให้ปล่อยทรัพย์ที่ยึดคืนให้ผู้ร้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่าทรัพย์หมายเลขอันดับ ๓-๔-๕-๖ เป็นของผู้ร้องส่วนทรัพย์อื่นให้ยกคำร้อง

โจทก์และผู้ร้องอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ฟังว่า ทรัพย์ที่ยึดทั้งหมดเป็นของผู้ร้องจึงพิพากษาแก้ให้ปล่อยทรัพย์ที่ยึดทั้งหมด คืนให้ผู้ร้อง

โจทก์ฎีกาทั้งข้อเท็จจริงและข้อกฎหมาย แต่ศาลชั้นต้นสั่งรับฉะเพาะข้อกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า การที่ผู้ร้องคัดค้านอ้างว่าทรัพย์ที่ถูกยึดเป็นของผู้ร้อง และขอให้ปล่อยทรัพย์นั้น ย่อมเป็นการเพียงพอที่จะให้ถือได้แล้วว่าเป็นคำร้องขัดทรัพย์ที่ชอบด้วยกฎหมายหาจำต้องบรรยายด้วยว่าได้ทรัพย์นั้น มาโดยอย่างไรไม่ การได้มาอย่างไรนั้นเป็นแต่เรื่องรายละเอียดไม่จำเป็นต้องกล่าวในคำร้อง ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น

จึงพิพากษายืน