คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1108/2492

จำเลยต้องโทษฐานไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บโค เมื่อปรากฏว่า โคของกลางไม่ใช่ของจำเลย จำเลยเป็นแต่เพียงผู้รับฝากโคไว้ เจ้าของโคไม่ใช่ผู้กระทำผิด โคของกลางก็ไม่ใช่ของควรริบ (อ้างฎีกา 379/2490)

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีโคไว้ในครอบครอง 5 ตัว ไม่แจ้งปริมาณและสถานที่เก็บ เป็นการฝ่าฝืนประกาศของคณะกรมการจังหวัด ขอให้ลงโทษ จำเลยให้การรับในข้อไม่แจ้งปริมาณ ต่อสู้ว่า โคเป็นของผู้มีชื่อจำเลยเข้าใจว่า ผู้มีชื่อซึ่งเป็นเจ้าของแจ้งปริมาณแล้วจำเลยเป็นเพียงผู้รับฝากให้ดูแลโคเท่านั้น ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษ โคของกลางไม่ริบ

โจทก์ฎีกาขอให้ริบโค

ศาลฎีกาเห็นว่า โคของกลางไม่ใช่ของจำเลยเจ้าของโคไม่ใช่ผู้กระทำผิดเจ้าของโคหาควรต้องถูกริบโคของตนไม่

พิพากษายืน