โจทก์ฟ้องว่า นายจำรูญ อนุวรรณ ได้ยื่นคำร้องต่อคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ที่จำเลยแต่งตั้งว่าเป็นลูกจ้างโจทก์ โจทก์เลิกจ้างโดยไม่มีเหตุอันสมควรคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ชี้ขาดให้โจทก์จ่ายค่าเสียหายให้แก่นายจรูญเท่ากับค่าจ้าง 6 เดือน เป็นค่าชี้ขาดที่ไม่ชอบด้วยเหตุผลและกฎหมาย โจทก์เสียหาย ขอให้ศาลมีคำสั่งเพิกถอนคำชี้ขาดของคณะกรรมการแรงงานที่จำเลยแต่งตั้ง
จำเลยให้การว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลย คำชี้ขาดถูกต้องด้วยความเป็นธรรม และชอบด้วยเหตุผลแล้ว
ในวันชี้สองสถาน ศาลชั้นต้นสั่งงดชี้สองสถานแล้ววินิจฉัยว่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยเป็นแต่ผู้ปฏิบัติการให้เป็นไปตามกฎหมาย โดยเป็นผู้แต่งตั้งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์เท่านั้น การที่คณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ชี้ขาดข้อพิพาทแรงงาน เป็นการกระทำไปตามอำนาจหน้าที่ที่กฎหมายกำหนดไว้ มิได้กระทำในนามหรือตัวแทนกระทรวงมหาดไทยแต่อย่างใด การแต่งตั้งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์จึงมิได้โต้แย้งสิทธิของโจทก์ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่จำเลยคือกระทรวงมหาดไทยแต่งตั้งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ เพื่อทำหน้าที่ชี้ขาดข้อพิพาทแรงงาน ฯลฯ เป็นการปฏิบัติการตามบทบัญญัติของกฎหมาย เมื่อจำเลยแต่งตั้งคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ตามอำนาจหน้าที่ซึ่งกฎหมายบัญญัติไว้แล้ว คณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ก็มีอำนาจหน้าที่ตามกฎหมายกำหนดไว้ ความสัมพันธ์ระหว่างจำเลยและคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์หาใช่ความสัมพันธ์ในลักษณะตัวการและตัวแทนตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ไม่ แต่เป็นการที่จำเลยและคณะกรรมการแรงงานสัมพันธ์ต้องปฏิบัติตามอำนาจและหน้าที่ตามที่กฎหมายกำหนดไว้ โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้องจำเลยคือกระทรวงมหาดไทยตามข้ออ้างในคำฟ้อง
พิพากษายืน