คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1116-1117/2495

ทำใบมอบอำนาจให้เขามีอำนาจแต่งตั้งผู้รับมอบอำนาจช่วงให้ฟ้องความได้ ดังนี้ เมื่อผู้รับมอบอำนาจได้แต่งตั้งผู้รับมอบอำนาจช่วง เพื่อฟ้องคดีแล้วผู้รับมอบอำนาจช่วงให้แก่บุคคลอื่นต่อไปในการฟ้องดคียังโรงศาลอีกต่อหนึ่งนั้นย่อมอยู่นอกเขตในใบมอบอำนาจดังกล่าวแล้ว ผู้รับมอบอำนาจช่วงคนหลังนี้ จึงไม่มีอำนาจที่จะฟ้องคดีได้

คดี ๒ สำนวนนี้ ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกันโจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากตึกเช่าของโจทก์ เหมือนกันทั้งสองสำนวน

จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง และต่อสู้อย่างอื่นอีกหลายประการ

ศาลชั้นต้นพิพากษาขับไล่จำเลยออกจากตึกเช่าของนายจรูญทั้ง ๒ สำนวน ส่วนของพระองค์เจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์นั้น ตามใบรับมอำนาจ มิได้ให้อำนาจที่จะตั้งตัวแทนช่วงฟ้องคดีได้ จึงให้ยกเสีย

โจทก์จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ โดยให้ขับไล่จำเลยออกจากตึกเช่าของพระองค์เจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ด้วย

จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ตามหนังสือมอบอำนาจของพระองค์เจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ ซึ่งมีความในข้อ ๕ ว่า "แต่งตั้งและถอดถอนผู้รับมอบอำนาจช่วง และถอดถอนผู้หนึ่งผู้ใด ที่ข้าพเจ้าได้แต่งตั้งหรือจะแต่งตั้งให้เป็นผู้รับมอบอำนาจจากข้าพเจ้า เพื่อการให้เช่าทรัพย์สินของข้าพเจ้าหรือเพื่อกิจการโดยเฉพาะอย่างอื่น" นั้น ได้มีมติในที่ประชุมใหญ่ว่า แม้ตามใบรับมอบอำนาจนี้จะได้มอบให้นายบานเย็นแต่งตั้งผู้รับมอบอำนาจช่วง ในการฟ้องคดียังโรงศาล ย่อมอยู่นอกขอบเขตข้อ ๕ ในใบรับมอบอำนาจฟ้อง+++

จึงพิพากษาแก้ศาลอุทธรณ์ ให้บังคับ+++