คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1117/2492

พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉะบับที่ 6) 2481 มาตรา 6 ได้บัญญัติให้ปรับตามราคามูลฝิ่น เมื่อไม่มีราคามูลฝิ่น ก็ต้องปรับตามอัตราคั่นต่ำที่กฎหมายระบุไว้.

(อ้างฎีกาที่ 1037/2482)

ความผิดหลายกะทงตาม พ.ร.บ.ฝิ่นนั้น ศาลมีอำนาจให้ปรับรวมกันได้ ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 71.

โจทก์ฟ้อง จำเลยรับสารภาพ ได้ความว่า จำเลยสมคบกันสูบฝิ่นนอกร้าน และมีกล้องสูบฝิ่น หัวกล้องกับมูลฝิ่นหนัก ๓๔๓ กรัม ฝิ่นหนัก ๑๒ กรัม โดยมิได้รับอนุญาต ศาลชั้นต้นปรับจำเลย ๕ เท่าของราคาฝิ่นเป็นเงินคนละ ๒๔๐ บาท ฐานมีกล้องสูงฝิ่นคนละ ๒๐ บาท รวม ๒๖๐ บาท ตาม พ.ร.บ.ฝิ่น ๒๔๗๒ มาตรา ๘,๑๔,๕๓ และ ๖๖ พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉะบับที่ ๔) ๒๔๘๑ มาตรา ๖ ลดฐานรับสารภาพคงปรับ ๑๓๐ บาท ให้ยกข้อหาสูบฝิ่นนอกร้าน ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยมีผิดฐานมีมูลฝิ่นตาม พ.ร.บ.ฝิ่น ๒๔๗๒ มาตรา ๕๓ แก้ไขเพิ่มเติม พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉะบับที่ ๔) ๒๔๘๑ มาตรา ๖ นอกนี้คงยืน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า พ.ร.บ.ฝิ่น (ฉะบับที่ ๔) ๒๔๘๑ มาตรา ๖ ได้บัญญัติให้ปรับตามราคามูลฝิ่น เมื่อไม่มีราคามูลฝิ่น ก็ต้องปรับตามอัตราคั่นต่ำที่กฎหมายระบุไว้ และเห็นว่า ตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา ๗๑ ให้อำนาจศาลที่จะรวมลงโทษในกรณีจำเลยมีความผิดหลายกะทงได้ ที่ศาลอุทธรณ์ให้รวมลงโทษมานั้น จึงไม่ขัดต่อกฎหมาย

พิพากษายืน.