คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1120/2479

กล่าวหาเจ้าพนักงานว่าเซ่อและบ้าเช่นนี้ต้องมีผิดตาม ม.116 ตามม.116 เป็นเรื่องดูถูก ไม่ใช่เรื่องใส่ความ

คดีนี้โจทก์ฟ้องว่าธรรมการอำเภอไปตรวจการโรงเรียนที่จำเลยเป็นครูใหญ่เห็นมีข้อบกพร่องจึงติไว้ในสมุดหมายเหตุตามหน้าที่ราชการ จำเลยบังอาจหมิ่นประมาทว่า"ผู้เขียนสมุดหมายเหตุก็เซ่อ ผู้ตรวจการก็บ้า"จึงขอให้ลงโทษตาม ม.๑๑๖

ศาลชั้นต้นไต่สวนได้ความว่า จำเลยกล่าวลับหลังธรรมการอำเภอ จึงสั่งให้งดสืบพะยาน แล้วตัดสินยกฟ้อง โดยเห็นว่าคำว่า "เซ่อและบ้า" ไม่เป็นหมิ่นประมาท

ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่าเรื่องนี้โจทก์ไม่ได้ฟ้องตามมาตรา ๒๘๒ และ ๓๓๙ ข้อ ๒ แต่ขอให้ลงโทษตาม ม.๑๑๖ คำว่าหมิ่นประมาทในมาตรานี้เป็นเรื่องดูถูก ไม่ใช่ใส่ความคำว่า เซ่อและบ้างเป็นคำดูถูกฉะนั้นจึงพิพากษาให้ศาลชั้นต้นสืบพะยานต่อไปจนสิ้นกระแสความแล้วตัดสินใหม่ตามรูปคดี

ศาลฎีกาตัดสินว่า เห็นชอบด้วยศาลอุทธรณ์ทุกประการ จึงตัดสินยืน