คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1121/2514

การที่จำเลยพูดกับเพื่อนถึงโจทก์ซึ่งเป็นภรรยาว่า "กูเบื่อแล้วของไม่ดี ของเก่าแล้ว กูไม่เอาแล้ว" โดยพูดเมื่อโจทก์และบิดามารดาไม่ประสงค์จะให้จำเลยอยู่กินเป็นสามีภรรยากับโจทก์แล้ว ดังนี้ เป็นเพียงคำพูดกระทบกระแทก ไม่ถึงกับเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง และถือไม่ได้ว่าเป็นการกระทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภรรยากันอย่างร้ายแรง

โจทก์ฟ้องขอหย่า โดยอ้างว่าจำเลยซึ่งเป็นสามีจงใจละทิ้งร้างโจทก์ไม่ให้ความอุปการะเลี้ยงดูโจทก์และบุตรเป็นเวลาเกินกว่า ๑ ปี และกระทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภรรยาอย่างร้ายแรง

จำเลยให้การปฏิเสธ และว่ายังพร้อมที่จะอยู่กินกับโจทก์

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

โจทก์ฎีกาต่อมา

ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า โจทก์และบิดามารดาโจทก์ไม่พอใจให้จำเลยอยู่กินกับโจทก์เพราะจำเลยป่วยช่วยเหลือการงานไม่ได้ จำเลยมิได้จงใจละทิ้งโจทก์และไม่อุปการะเลี้ยงดูโจทก์

ข้อที่โจทก์อ้างเหตุว่า จำเลยกระทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภรรยากันอย่างร้ายแรง โดยจำเลยพูดถึงโจทก์กับเพื่อนจำเลยว่า "กูเบื่อแล้ว ของไม่ดี ของเก่าแล้ว กูไม่เอาแล้ว" ทำให้โจทก์ได้รับความอับอายขายหน้านั้น แม้จะเป็นความจริงดังโจทก์นำสืบ ศาลฎีกาเห็นว่าคำพูดของจำเลยดังกล่าวจำเลยพูดเมื่อโจทก์และบิดามารดาโจทก์ไม่ประสงค์ที่จะให้จำเลยอยู่กินเป็นสามีภรรยากับโจทก์แล้ว เป็นเพียงคำพูดกระทบกระแทกไม่ถึงกับเป็นการหมิ่นประมาท โจทก์อย่างร้ายแรงและถือไม่ได้ว่าเป็นการกระทำการเป็นปฏิปักษ์ต่อการเป็นสามีภรรยากันอย่างร้ายแรง

พิพากษายืน