คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 113/2474

คำอนุญาตไม่จำต้องบ่งถึงตัวทรัพย์ฉะเพาะสิ่งก็ใช้ได้ เพียงแต่อนุญาตทั่วไปก็พอ

ปัญหาข้อกฎหมาย

เรื่องนี้ปรากฏว่าภรรยาจำเลยที่ ๑ ได้ เอาที่ดินไปจำนองไว้กับโจทก์ โดยจำเลยที่ ๑ ได้มีจดหมายถึงโจทก์ว่าขอบใจที่โจทก์รับรองจะให้เงินและส่วนนาที่จะตีเปนประกันนั้นจำเลยที่ ๑ ก็ไม่ขัดข้อง ภายหลังภรรยาจำเลยที่ ๑ ตาย โจทก์จึงฟ้องเรียกเงิน ๒๔๐ บาทกับดอกเบี้ย

ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินให้โจทก์ชนะ

จำเลยที่ ๑ ฎีกาข้อกฎหมายว่า จดหมายที่กล่าวนั้นไม่ใช่คำอนุญาตโดยชอบด้วยกฎหมาย

ศาลฎีกาเห็นว่า หนังสือที่จำเลยมีไปถึงโจทก์เปนคำอนุญาตยอมให้ ภรรยาตนทำนิติกรรมแล้ว และไม่จำเปนจะต้องบ่งถึงตัวทรัพย์เปนสิ่ง ๆ ไปดังที่จำเลยเถียงมาในฎีกา และเมื่อจำเลยอนุญาตแล้วก็ไม่จำต้องทำเปนใบมอบฉันทะอีก จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง