คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1139/2482

โทษกักกันนั้นเมื่อวางกำหนดโทษแล้วศาลอาจลดโทษ+ได้ตามกฎหมายอาญา ม.59

ศาลชั้นต้นลงโทษนายทองหล่อจำเลยฐานลักทรัพย์ตามกฎหมายอาญา ม.๒๙๓ จำคุก ๑ ปี ๖ เดือน เพิ่มโทษตามมาตรา ๗๒ รวมเป็นโทษจำคุก ๒ ปี และให้ส่งตัวจำเลยไปกักกันตาม พ.ร.บ.กักกันฯ ๒๔๗๙ มาตรา ๗,๘,๙ อีก ๗ ปี ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตาม นายทองหล่อฎีกาขอให้ยกโทษกักกันหรือลดโทษกักกันให้จำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๕๙

ศาลฎีกาฟังว่า คดีนี้ศาลจะยกเว้นโทษกักกันให้ไม่ได้ ข้อนี้จำเลยต้องหาว่าลักทรัพย์จำเลยหาได้รับไม่ ศาลจึงมิได้ปราณีลดโทษจำเลย และที่จำเลยรับในข้อเคยต้องก็โดยไม่มีทางจะปฏิเสธได้ คำรับของจำเลยจึงไม่มีผลที่จะได้รับความปราณีตามกฎหมายอาญา มาตรา ๕๙ ศาลล่างไม่ลดโทษกักกันให้จำเลยชอบแล้ว จึงพิพากษายืนตาม