คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 114/2480

โจทก์เป็นลูกหนี้ข้าวจำเลย ๆ ต้องการเอาข้าวหักใช้หนี้โจทก์จึงชี้ให้นวดข้าวเองจำเลยจึงนวดข้าวแล้วเอาข้าวนั้นไปโดยเข้าใจว่าโจทก์ให้เอาไปได้ ดังนี้จำเลยยังไม่มีผิดฐานลักทรัพย์ ฎีกาปัญหาข้อกฎหมาย พฤตติการณ์ที่ไม่เป็นเจตนาทุจจริต

ได้ความว่า โจทก์เป็นลูกหนี้ข้าวของจำเลย จำเลยต้องการเอาข้าวหักใช้หนี้โจทก์ชี้ให้นวดข้าวเอาเอง จำเลยเข้าใจว่าโจทก์ชี้ให้นวดข้าวแล้วก็ให้เอาไปได้ จำเลยจึงเข้านวดข้าวแล้วเอาข้าวนั้นไป โจทก์จึงฟ้องหาว่าจำเลยลักทรัพย์ขอให้ลงโทษ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยไม่มีเจตนาตามมาตรา ๔๓ แลข้อเท็จจริงเท่าที่ปรากฎจะเรียกว่าจำเลยกระทำการทุจจริตตามมาตรา ๖ (๓) ก็ไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลล่างทั้ง ๒ ที่ว่ากรณีไม่เป็นคดีอาญาให้ยกฟ้องโจทก์ยืนตามศาลล่าง