โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๓๘,๑๔๐, ๒๘๙, ๘๐, ๘๓ ริบของกลาง และนับโทษจำเลยต่อกับคดีอาญาหมายเลขดำที่ ๗๘/๒๕๑๓, ๑๑๕/๒๕๑๓ และ ๑๒๘/๒๕๑๓ ของศาลชั้นต้น
จำเลยให้การปฏิเสธ แต่รับว่าเป็นจำเลยคนเดียวกับจำเลยในคดีที่โจทก์ขอให้นับโทษต่อ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๑๓๘, ๑๔๐, ๒๘๙(๒), ๘๐ และ ๘๓ ให้ลงโทษฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งกระทำตามหน้าที่ ซึ่งเป็นบทหนักที่สุดตามมาตรา ๒๘๙(๒), ๘๐, ๘๓ ประกอบมาตรา ๙๐ และ ๕๒(๑) จำคุก ๑๖ ปี ของกลางริบปรากฏว่าศาลยังมิได้พิพากษาคดีที่โจทก์ขอให้นับโทษต่อ ให้ยกคำขอเสีย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลชั้นต้นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๓๘, ๑๔๐ ให้จำคุก ๓ ปี ของกลางริบคำขอนอกจากนี้ให้ยกเสีย
โจทก์ฎีกาขอให้พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ลงโทษจำเลยตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น และนับโทษจำเลยต่อจากคดีอาญาหมายเลขดำที่ ๗๘/๒๕๑๓ ที่ศาลชั้นต้นพิพากษาแล้ว ตามคดีอาญาหมายเลขแดงที่ ๓๒๖/๒๕๑๓ ของศาลชั้นต้น
ศาลฎีกาฟังว่าจำเลยกระทำผิดตามที่โจทก์ฎีกา
พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ เป็นว่า จำเลยได้ร่วมกับพวกกระทำความผิดฐานพยายามฆ่าเจ้าพนักงานซึ่งปฏิบัติการตามหน้าที่ด้วยให้บังคับคดีไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น และให้นับโทษจำเลยต่อจากคดีหมายเลขดำที่ ๗๘/๒๕๑๓ คดีหมายเลขแดงที่ ๓๒๖/๒๕๑๓ ของศาลจังหวัดปัตตานี ตามที่จำเลยรับว่าต้องโทษจำคุกในคดีดังกล่าวนี้จริง