คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1143/2480

พนักงานสอบสวนจะดำเนินการสอบสวนพะยานโดยไม่มีหมายเรียกได้หรือไม่ฎีกาอุทธรณ์ คดีอาญาที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ ๆ ฎีกาได้ฉะเพาะแต่ปัญหาข้อกฎหมายปัญหาที่ว่าศาลอุทธรณ์วินิจฉัยคดีนอกประเด็นข้อต่อสู้ของจำเลยหรือไม่นั้นเป็นปัญหาข้อกฎหมาย

ในคดีที่จำเลยต้องหาฐานแจ้งความเท็จต่อเจ้าพนักงาน ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์โดยฟังว่าโจทก์ ๆ สืบไม่ได้ว่าคำเบิกความชั้นสอบสวนของจำเลยเป็นเท็จ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตาม โดยฟังว่าจำเลยให้การในฐานะเป็นผู้ต้องหาและเจ้าพนักงานหาได้มีหมายเรียกจำเลยมาให้การเป็นพะยานตามประมวลวิธีพิจารณาความอาญา ม. ๑๓๓ ไม่

โจทกฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาแต่ฉะเพาะปัญหาข้อกฎหมาย ๒ ข้อ คือที่ ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยถูกชู่ให้ ๆ การนั้นไม่ตรงกับประเด็นข้อต่อสู้ของจำเลยและเจ้าพนักงานมีอำนาจสอบสวนโดยไม่จำเป็นต้องมีหมายเรียกจำเลยตามมาตรา ๑๓๓

ศาลฎีกาตัดสินตามข้อฎีกาของโจทก์ว่าสำหรับฎีกาข้อ ๑ ของโจทก์นั้นความจริงจำเลยได้ให้การต่อสู้ไว้ว่าถูกล่ามโซ่หนึ่งเห็นว่าที่ศาลอุทธรณ์ยกมาตรา ๑๓๓ ขึ้นกล่าวนั้น เป็นเพียงเหตุผลสนับสนุนในอันที่จะชี้ขาดว่าจำเลยถูกขู่จริงเท่านั้น ไม่เป็นปัญหาดังฎีกาของโจทก์จึงให้ยกเสีย