ได้ความว่าโจทก์สั่งยาสปิริตโคลโลฟอร์มมาจากต่างประเทศ โจทก์ขอเสียภาษีตามอัตราร้อยละ ๕ จำเลยไม่ยอม จะให้โจทก์เสียภาษีอย่างสุราและอายัติของนี้ไว้ กับให้โจทก์วางเงินประกัน ๘๐๐ บาทด้วย โจทก์จึงฟ้องขอให้บังคับจำเลยรับเงินค่าภาษีร้อยละ ๕ และคืนของกลางกับเงินประกัน และเรียกค่าเสียหายด้วย จึงมีปัญหาว่า คำว่าสุราตาม พรบ ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. ๒๔๖๗ ม.๒ หมายความกินถึงสปิริตโคลโลฟอร์มด้วยหรือไม่
ศาลเดิมตัดสินให้จำเลยรับเงินค่าภาษีสำหรับสปิริตโคลโลฟอร์มร้อยละ ๕ และให้คืนเงิน ๘๐๐ บาทให้โจทก์ ส่วนค่าเสียหายให้ยกเสีย เพราะจำเลยทำโดยสมควรตามอำนาจที่มีอยู่ตาม พรบ ศุลกากร ม.๑๑๒
ศาลอุทธรณ์ตัดสินแก้ให้จำเลยเก็บภาษีได้แต่ในปัญหากฎหมาย และเห็นว่าคำว่าน้ำสุราตามกฎหมายนั้น หมายความเพียงถึงวัตถุหรือของผสมที่มีแอลกอฮอล์ ซึ่งตามธรรมชาติที่เปนอยู่ในเวลานั้น หรือตามที่ผสมนั้นสามารถใช้ดื่มกินได้เช่นสุรา แต่หาได้หมายถึงวัตถุหรือของผสมซึ่งเมื่อแยกธาตุหรือต้มกลั่นให้เหลือแต่แอลกอฮอล์แล้วเอาน้ำหรือวัตถุอื่นผสมเข้าเพื่อให้ใช้ดื่มกินได้เช่นสุราไม่ และของกลางนี้ตามธรรมชาติที่เปนอยู่ก็ไม่สามารถจะใช้ดื่มกินได้เช่นสุราได้ จึงตัดสินกลับศาลอุทธรณ์ยืนตามศาลเดิม