คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1152/2538

จำเลยฎีกาว่าศาลไม่ควรอนุญาตให้โจทก์ถอนฟ้องซึ่งเป็นดุลพินิจของศาลชั้นต้นเป็นการฎีกาในข้อเท็จจริงเมื่อคดีมีจำนวนทุนทรัพย์ที่พิพาทไม่เกินสองแสนบาทจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา248

คดี สืบเนื่อง มาจาก โจทก์ ฟ้อง ให้ จำเลย ทั้ง สอง ร่วมกัน ชำระหนี้ที่ โจทก์ ค้ำประกัน จำเลย กู้เงิน จาก ธนาคาร ต่อมา จำเลย ผิดนัด ธนาคารได้ หักเงิน จาก บัญชี ของ โจทก์ ระหว่าง นัด สืบพยานโจทก์ โจทก์ ยื่น คำร้องขอ ถอนฟ้อง เพื่อ ใช้ สิทธิ ใน การ ฟ้องคดีใหม่ จำเลย ทั้ง สอง รับ สำเนาคำร้อง แล้ว แถลง คัดค้าน ศาลชั้นต้น สั่ง ว่า กรณี มีเหตุ สมควร จึงอนุญาต ให้ โจทก์ ถอนฟ้อง จำหน่ายคดี ออกจาก สารบบความ

จำเลย ทั้ง สอง อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน

จำเลย ทั้ง สอง ฎีกา

ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า "คดี นี้ จำนวน ทุนทรัพย์ ที่พิพาท ไม่เกินสอง แสน บาท ห้าม มิให้ จำเลย ฎีกา ใน ข้อเท็จจริง ตาม ประมวล กฎหมายวิธีพิจารณา ความ แพ่ง มาตรา 248 วรรคหนึ่ง จำเลย ฎีกา ว่า ศาล ไม่ควรอนุญาต ให้ โจทก์ ถอนฟ้อง ซึ่ง เป็น ดุลพินิจ ของ ศาลชั้นต้น เป็น การ ฎีกาใน ข้อเท็จจริง จึง ต้องห้าม ตาม บท กฎหมาย ดังกล่าว ศาลชั้นต้น สั่ง รับฎีกา จำเลย ไม่ชอบ ศาลฎีกา ไม่รับ วินิจฉัย "

พิพากษายก ฎีกา ของ จำเลย