คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1153/2473

ตกลงกันจะจำนองที่ดีครั้นมาทำสัญญาจำนองกลับเอาโฉนดสวนที่เลวมาจำนองดังนี้ มีผิดตามกฎหมายข้างบน

ได้ความว่าจำเลยได้มาบอกจะจำนองสวนทุเรียนแก่ ม.๓ ขนัด และได้พา บ.ไปดูสวนรายนี้แล้ว บ.ถึงเต็มใจรับจำนองเปนเงิน ๑๘๐๐ บาท ครั้นมาทำสัญญาจำนองจำเลยกลับเอาโฉนดสวนอีกแปลงหนึ่ง ๒ ขนัดซึ่งมีแต่กล้วย สัปรดมาทำจำนอง บ.หลงเชื่อจึงรับจำนองไว้ และบัดนี้ขายได้ราคาไม่พอกับเงินที่รับจำนองไว้ ยังขาดเงิน ๑๐๐๐ บาท โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม ม.๓๐๔ ให้ใช้ทรัพย์

ศาลเดิมตัดสินให้ยกฟ้อง

ศาลฎีกาและศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับว่า จำเลยมีเจตนาทุจจริตคิดฉ้อโกง บ.มาแต่ต้น จำเลยมีผิดตาม ม.๓๐๔ ให้จำคุก ๓ เดือน กับให้ใช้เงิน ๑๐๐๐ บาท