คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1161-1163/2487

ในเรื่องมีกระบือแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ ฟ้องของโจทก์ไม่ได้ระบุว่าสัตว์นั้นมีขนาดหรือลักษณะต้องตามที่กฎหมายบัญญัติให้ทำตั๋วรูปพรรณ ศาลพิพากษายกฟ้องไปแล้วดังนี้ ถือว่ายกฟ้องในความผิดจะมาฟ้องใหม่ไม่ได้

โจทก์เคยฟ้องจำเลยฐานมีกระบือแสดงความบริสุทธิ์ไม่ได้ ศาลยกฟ้องไปครั้งหนึ่งแล้ว โจทก์มาฟ้องใหม่

ศาลชั้นต้นตัดสินว่าฟ้องใหม่ไม่ได้ ศาลอุทธรณ์ตัดสินว่า ฟ้องใหม่ได้

จำเลยฎีกา ศาลฎีกาฟังว่า ในคดีก่อนศาลพิพากษาว่าการที่จะลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติสัตว์พาหนะ พ.ศ.๒๔๘๒ มาตรา ๓๐ ได้ จะต้องปรากฎว่า เป็นสัตว์ซึ่งต้องทำตั๋วรูปพรรณตามพระราชบัญญัติ แต่ฟ้องของโจทก์ในคดีนั้นมิได้บรรยายว่า กระบือที่จำเลยครอบครองนั้นมีขนาดหรือลักษณะต้องตามที่กฎหมายบัญญัติให้ทำตั๋วรูปพรรณอันเป็นข้อเท็จจริงซึ่งเป็นเหตุนำมาแห่งความผิดที่กล่าวหา จึงพิพากษาให้ยกฟ้องและอ้างประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๘ แต่เมื่อพิเคราะห์โดยตลอดแล้วจะเห็นใจความแห่งคำพิพากษาได้ว่า การกระทำของจำเลยนั้นเองไม่เป็นผิดทางอาญา จึงต้องถือว่าศาลได้พิจารณาและพิพากษาเสร็จเด็ดขาดในความผิดซึ่งได้ฟ้องแล้ว โจทก์ฟ้องใหม่ไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลชั้นต้น