คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1162/2491

จำเลยตัดกิ่งไม้ที่ล้ำเข้ามาในนาของจำเลย โดยไม่บอกผู้เสียหายซึ่งเป็นเจ้าของที่ดินติดต่อให้ตัดเสียก่อนนั้น เป็นการทำผิดหน้าที่ซึ่งกฎหมายบังคับไว้ในทางแพ่ง แต่ยังไม่เพียงพอที่จะถือว่า เป็นการบังอาจทำให้ทรัพย์ของเขาอันตรายชำรุดเสียหาย อันเป็นความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์ในทางอาญาเสมอไป

ความว่า สวนของเจ้าทุกข์กับนาของจำเลยมีอาณาเขตต์ติดต่อกัน ในสวนของเจ้าทุกข์มีต้นไม้ปลูกอยู่ริม ๆ แนวเขตต์เสารั้ว มีกิ่งมะม่วง สมอพิเภกล้ำเข้าไปในนาของจำเลยบ้าง จำเลยได้ตัดออกหมด เจ้าทุกข์จึงแจ้งความขอให้ฟ้องร้องจำเลยเป็นคดีนี้ขึ้น ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณะอาญา มาตรา ๓๒๔

ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษา ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยตัดกิ่งไม้ที่ล้ำเข้ามาในนาของจำเลยโดยไม่บอกผู้เสียหายซึ่งเป็นเจ้าของที่ดิน ติดต่อให้ตัดเสียก่อนนั้น เป็นทำผิดหน้าที่ซึ่งกฎหมายบังคับไว้ในทางแพ่ง แต่ยังไม่เพียงพอที่จะถือว่าเป็นการบังอาจทำให้ทรัพย์ของเขาอันตรายชำรุดเสียหาย อันเป็นความผิดฐานทำให้เสียทรัพย์เสมอไป

พิพากษายืน