คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 117/2492

ในคดียักยอกทรัพย์ ฟ้องของโจทก์ไม่ได้กล่าว วันเดือนใดเวลาใด จำเลยคิดทุจริตยักยอกเอาทรัพย์ของเจ้าทรัพย์ไป ดังนี้ ฟ้องของโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย.

โจทก์ฟ้องกล่าวว่า เมื่อวันที่ ๒๕ สิงหาคม ๒๔๙๐ เวลากลางวัน จำเลยได้รับมอบหมายสายสร้อยคอทองคำ ๑ สาย พร้อมด้วยล็อกเก็ตทองลงยา ๑ อันของนางวันเพ็ญไป เพื่อให้ใช้สรวมไปเก็บเงินที่สงขลา เมื่อจำเลยได้รับมอบหมายสายสร้อยคอล๊อกเก็ตไปจากนางวันเพ็ญแล้ว จำเลยบังอาจทุจจริตเบียดบังยักยอกเอาทรัพย์นั้นเป็นอาณาประโยชน์เสีย ขอให้ลงโทษ ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์เห็นว่า ฟ้องของโจทก์ไม่สมบูรณ์ ตาม ป.ม.วิ.อาญา มาตรา ๑๕๘(๕) พิพากษายกฟ้อง

โจทก์ฎีกา,

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามฟ้องของโจทก์กล่าวเพียงว่าจำเลยได้รับมอบหมายสายสร้อยคอกับล๊อกเก็ตของนางวันเพ็ญไปจากนางวันเพ็ญ แล้วจำเลยยักยอกเอาไว้วันเดือนใด เวลาใด จำเลยคิดทุจริตยักยอกเอาทรัพย์ของนางวันเพ็ญไป โจทก์ไม่ได้กล่าวในฟ้อง ฟ้องของโจทก์ไม่สมบูรณ์ตามกฎหมาย

พิพากษายืน.