คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1171/2487

ศาลพิพากษาให้จำเลยคืนเรือนให้แก่โจทก์ จำเลยจะขอให้ราคาแทนไม่ได้ในเมื่อยังมีเรือนอยู่

ศาลพิพากษาให้จำเลยคืนเรือนแล้ว ในชั้นบังคับจำเลยจะอ้างว่าเครื่องอุปกรณ์ปลูกเรือนเป็นของจำเลยไม่ได้

การอุทธรณ์แลฎีกาการบังคับคดีต้องเสียค่าขึ้นศาลและค่าคำบังคับ

ศาลพิพากษาให้จำเลยคืนทรัพย์หมายเลข ๑ ซึ่งเป็นเรือนฝากระดาน ให้แก่โจทก์ ครั้งถึงชั้นบังคับคดี จำเลยยื่นคำแถลงว่า เรือนนี้เดิมเป็นเรือนเก่า จำเลยต้องซื้ออุปกรณ์สิ้นเงิน ๒๑๐ บาทจึงปลูกเรือนขึ้นได้ จึงขอให้ใช้ราคาเรือนแก่โจทก์ ฝ่ายโจทก์ค้านว่าในเวลาพิพาทกันจำเลยมิได้กล่าวถึงความข้อนี้

ศาลชั้นต้นบังคับให้จำเลยคืนเรือนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกาว่า จำเลยชอบที่จะชำระราคาเรือนให้โจทก์ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา ๑๙๘ และงดสืบพะยานจำเลยไม่ชอบ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ศาลพิพากษาให้จำเลยคืนเรือนเมื่อปรากฎว่าเรือนยังคงสภาพอยู่ จำเลยก็ต้องคืนเรือนให้โจทก์ รูปคดีไม่เข้ามาตรา ๑๙๘ และที่ศาลงดสืบพะยานชอบแล้ว เพราะศาลพิพากษาให้จำเลยคืนเรือนให้โจทก์ จำเลยจะสืบว่าเครื่องอุปกรณ์เป็นของจำเลยเป็นการสืบหักล้างคำพิพากษาซึ่งถึงที่สุดแล้วไม่ได้ ส่วนที่ศาลชั้นต้นสั่งเรียกค่าขึ้นศาลและค่าคำบังคับก็ชอบแล้ว จึงพิพากษายืน