คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1173/2491

คำว่าข้าวเปลือกใน พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว มุ่งหมายถึงข้าวเปลือกที่จะนำไปสีเป็นข้าวสารให้มนุษย์ใช้เป็นอาหารบริโภคได้

ข้าวเปลือกที่แปรสภาพไปจนใช้เป็นอาหารสำหรับมนุษย์ไม่ได้แล้ว ไม่อยู่ในความควบคุมของ พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว

ความว่า จำเลยซื้อข้าวเปลือกจากโรงสีธัญญลักษณ์ที่ถูกไฟไหม้ โดดขายทอดตลาดมีปริมาณ ๑๐ เกวียนหลวง จำเลยขนย้ายจากตำบลช่องนนทรี จังหวัดพระนคร อันเป็นเขตต์ห้ามขนย้ายข้าว เข้าไปยังตำบลปากน้ำ จังหวัดสมุทรปราการ โดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ปรากฏว่า ข้าวของกลางเสื่อมคุณภาพ คนกินไม่ได้ นอกจากใช้เลี้ยงสัตว์ โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตาม พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว จำเลยให้การรับสารภาพ ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำว่าข้าวเปลือกใน พ.ร.บ.สำรวจและห้ามกักกันข้าว มุ่งหมายถึงข้าวเปลือกที่จะนำไปสีเป็นข้าวสารให้มนุษย์ใช้เป็นอาหารบริโภคได้ แต่ของกลางในคดีนี้ได้แปรสภาพไปจนใช้เป็นอาหารของมนุษย์ไม่ได้แล้ว ก็ไม่อยู่ในความหมายของกฎหมายที่จะควบคุม

พิพากษายืน