คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1173/2498

สามีมีอำนาจทำสัญญาประนีประนอมให้ผู้เช่าทรัพย์ ซึ่งเป็นสินบริคณห์ออกจากทรัพย์สินนั้นได้

สามีโจทก์ทำสัญญายอมความที่อำเภอ ผัดให้จำเลยรื้อขนสิ่งของออกจากห้องเช่าใน 2 เดือน จำเลยไม่ออกตามกำหนด โจทก์จึงมาฟ้องขับไล่ ศาลล่างทั้งสองพิพากษาให้โจทก์ชนะคดี จำเลยฎีกาว่าสามีโจทก์ไม่ใช่ตัวแทนของโจทก์ ศาลฎีกาพิพากษาดังนี้

"เมื่อศาลอุทธรณ์ฟังว่า ห้องเช่ารายนี้เป็นสินบริคณห์ระหว่างโจทก์และนายวิสิฏฐ์ ซึ่งเป็นสามีภริยากัน นายวิสิฏฐ์ สามีโจทก์จึงมีสิทธิจัดการสินบริคณห์ เข้าทำสัญญายอมความกับจำเลยที่อำเภอได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1468 โดยไม่จำต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือแสดงว่า เป็นตัวแทนโจทก์แต่อย่างใด ทั้งนี้เพราะกฎหมายได้บัญญัติให้สิทธิสามีไว้ในกรณีเช่นนั้น"

พิพากษายืน